Jarenlang waren Elke Klaver en haar compagnon Huub Meijer bezig om Auto Klaver te laten groeien. Totdat corona kwam, het heel stil werd in de werkplaats en showroom en ineens de vraag op tafel lag: hoe sluiten we dit jaar financieel toch positief af? “Het was klip en klaar dat we moesten besparen, ook op arbeidskosten”, vertelt Klaver.
“We hebben arbeidscontracten die afliepen niet verlengd, maar in de werkplaats moesten we extra slinken. Toen was de vraag: laten we de duurste medewerkers gaan of degenen met de beste kansen op de arbeidsmarkt? Daarover verschilden we van mening met de andere bestuurders. Rationeel gezien zeg je: neem afscheid van de duurste krachten, maar dan zou iemand moeten vertrekken die een gezin onderhoudt. Huub en ik wilden liever ook kijken naar de menselijke kant en naar welke functies wij zelf op konden vangen. Uiteindelijk hebben we de anderen kunnen overtuigen.”
Klaver en Meijer namen afscheid van twee monteurs, een receptionist en verkoopadministratrice. Eén monteur is minder uren gaan werken en een verkoper met een nulurencontract is niet meer opgeroepen. “Dat is ons wel aan het hart gegaan. Maar je moet altijd open kaart spelen en personeel helpen aan een nieuwe baan. De transitievergoeding heeft daar goed bij geholpen.”
De meeste ex-medewerkers hebben inmiddels een nieuwe baan gevonden. De consequentie is wel dat Elke en Huub zelf de gaten op de werkvloer moeten dichten. “We zien welke processen beter kunnen, maar hebben ook minder tijd om aan ons bedrijf te werken. Daarom ben ik blij met onze commissaris Frans Ober. Hij loopt al lang mee in de dealerwereld en is directeur van drie BMW- & MINI-vestigingen in Noord-Nederland. Met zijn ervaring kan hij ons goed adviseren over strategische keuzes. Hij kijkt met wat meer afstand naar ons bedrijf kijken en houdt ons scherp.”