Slecht ter been
Benny: “Kort nadat we in 2008 op de Mortiere startten, stortte de autoverkoop in. Vanwege de crisis. Toch stroomde er voldoende geld binnen, want klanten lieten veel meer repareren. Ik vond de elektrificatie en de reductie hierdoor van het aftersales-verdienmodel naar vrijwel nul veel zorgelijker. We moesten dringend uitkijken naar verbreding van het salesaanbod.”
Karin: “We zijn nu ook specialist ouderen- en beperktenmobiliteit. Bij toeval. Dat kwam door Benny’s vader, die vanwege suikerziekte slecht ter been was geworden.”
Benny: “Mijn vader liep steeds moeizamer, we moesten op zoek naar een scootmobiel. We kwamen uit bij een Zeeuws bedrijf, maar ik vond de vraagprijs nogal aan de hoge kant. De verkoopster zei: ‘Ik overleg met mijn baas, misschien kan er wat vanaf …’ Ik verbaasde mij over het flinke bedrag dat er uiteindelijk vanaf kon en dacht: ‘Wauw, op zo’n scootmobiel zit kennelijk veel meer marge dan op de auto’s die ik verkoop!’ Ik rook kansen, neusde online rond en ontdekte dat vooral Mango-scootmobielen hoog werden gewaardeerd. Ik contacteerde Mango-dealers in Brielle en Almelo, zij waren erg positief over de producent. Dat bracht mij bij Mango Mobility in Breukelen. Er was meteen een klik. De dame die ik sprak bekende dat Mango grote behoefte had aan een betrouwbaar dealer- en onderhoudsbedrijf in onze provincie. Want telkens wanneer iemand in Zeeland een Mango wilde kopen, moesten zij met drie scootmobielen hier naartoe rijden om de klant te laten kiezen. Vaak was het dan: ‘Ik denk er nog even over na. Morgen is mijn zoon hier, kunt u dan terugkomen?’ De dame waarschuwde me wel: ‘Drink niet te lang koffie bij de klanten, want ze voelen zich vaak erg eenzaam’.”