Ik was 24, werkte bij een lokale garage, maar wilde graag zelf iets beginnen. We wonen echter in een dorp met – toen – ruim vierduizend inwoners en vier of vijf garages. Mijn schoonvader vroeg zich daarom terecht af of nog een autobedrijf er bij wel verstandig was. ‘Doe iets met campers’, zei hij. Mijn schoonouders waren op zoek naar een camper en het viel hen op dat de bedrijven alleen campers verkochten. Voor speciale opbouw, reparatie, onderhoud en accessoires werden ze doorverwezen naar caravanbedrijven of reguliere garages. ‘Als je dat nou eens allemaal zelf gaat doen, dan heb je iets unieks.’ Met mijn technische kennis zag ik wel mogelijk heden. Ik werkte weliswaar nog bij het autobedrijf, maar kocht een paar campers in de kerstperiode van 2002 om deze in het voorjaar te verkopen. Een paar weken later was ik ze al kwijt, zelfs met sneeuw op de weg. Het duurde daarna niet lang meer voor we Liba Campers openden.”
Weinig geheimen
“In die tijd heb ik opbouwcursussen gevolgd om alles in eigen huis te kunnen doen. Accessoires inbouwen had weinig geheimen, dat deed ik ook in het autobedrijf, net zoals onderhoud. Daarnaast heb ik een half jaar lang marktonderzoek gedaan door beurzen en andere bedrijven te bezoeken en langzaamaan begon alles vorm te krijgen. Dealerschappen, personeel, het ging hard. Een bedrijfsbrand in 2007 was een tegenslag, maar daar zijn we beter uitgekomen. Zelfs de crisisjaren hebben we goed doorstaan. Wel hebben we in die jaren afscheid genomen van een van de dealerschappen, met name vanwege de voorraadverplichtingen.”